راي شمارة 700ـ12/4/1386 وحدت رويه هيأت عمومي
« چون مطابق ماده3 اصلاحي 28/1/1381 قانون تشكيل دادگاههاي
عمومي و انقلاب، دادسرا در حوزة قضايي شهرستان تشكيل و در معيت دادگاههاي
آن حوزه انجام وظيفه مينمايد و طبق تبصره6 الحاقي به مادة مرقوم ـ در حوزة
قضايي بخش ـ رئيس يا دادرس عليالبدل دادگاه در جرائمي كه رسيدگي به آنها
در صلاحيت دادگاه كيفري استان است، بجانشيني بازپرس، تحت نظارت دادستان
مربوطه اقدام مينمايند و در ساير جرائم بايد تا تصويب آيين دادرسي مربوطه
وفق مقررات آييندادرسي دادگاههاي عمومي و انقلاب در امور كيفري مصوب 1378 و
اين قانون رسيدگي و به صدور رأي اقدام نمايند، لهذا نظارت دادستان شهرستان
در انجام وظايف مذكور در بند الف مادة فوقالذكر ـ در حوزة قضايي بخش ـ به
موارد مربوط به صلاحيت دادگاه كيفري استان محدود بوده و در ساير جرائم
دادستان نظارتي نداشته، نتيجتاً نيازي به صدور كيفرخواست نميباشد، براين
اساس به نظر اكثريت اعضاي هيأت عمومي ديوان عالي كشور، رأي شعبه چهارم
دادگاه تجديدنظر استان كردستان صحيح و منطبق با موازين قانوني تشخيص
ميگردد.»
« اين رأي طبق ماده270 قانون آيين دادرسي دادگاههاي عمومي و
انقلاب در امور كيفري در موارد مشابه براي شعب ديوان عالي كشور و دادگاهها
لازم الاتباع ميباشد.»
رأي شماره 699ـ22/3/1386 وحدت رويه هيأت عمومي
قانونـگـذار براي آراء صادره از مراجع غير دادگستري نوعاً مرجعي را براي رسيدگي به اعتراضات و رفع اشتباهات احتمالي تعيين نمودهاست، در حالي كه براي رسيدگي باعتراض نسبت به آراء كميسيون ماده 77 قانون شهرداري كه ابتدائاً رسيدگي مينمايد چنين مرجعي پيشبيني نشدهاست، بنابمراتب، همانطور كه بموجب اصل يكصد و هفتاد و سوم قانون اساسي و ماده 13 قانون ديوان عدالت اداري مردم ميتوانند اعتراضات خود را در ديوان عدالت اداري مطرح نمايند، سازمانهاي دولتي نيز ميتوانند براي رفع هر نوع تخلف احتمالي از قانون، در صدور آراء كميسيون ماده 77 از حيث نقض قوانين يا مقررات و مخالفت با آنها، به مراجع دادگستري كه مرجع تظلم عمومي است مراجعه نمايند و بنظر اكثريت اعضاء هيات عمومي ديوان عالي كشور رأي شعبه 35 دادگاه تجديدنظر استان تهران در حدي كه با اين نظر تطابق داشته باشد صحيح تشخيص ميگردد.
اين رأي بموجب ماده 270 قانون آيين دادرسي دادگاههاي عمومي و انقلاب در امور كيفري در موارد مشابه براي شعب ديوان عالي كشور و دادگاهها لازمالاتباع است.
رأي شماره 698 ـ 21/1/1386 وحدت رويه هيأت عمومي
« تعيين كيفر در حدود مقررات ماده 612 قانون مجازات اسلامي با
احراز عمدي بودن قتل به طريق مقتضي و ساير شرايط مذكور در اين ماده ملازمه
داشته و رسيدگي به آن نيز براساس تبصره1 ماده 20 قانون تشكيل دادگاههاي
عمومي و انقلاب، از خصائص دادگاه كيفري استان ميباشد و رأي صادر شده از
دادگاه كيفري استان نيز ظرف مهلتي كه براي تجديدنظرخواهي مقرر گرديده قابل
رسيدگي در ديوان عالي كشور است. بنا به مراتب به نظر اكثريت اعضاي هيأت
عمومي ديوان عالي كشور حكم محكوميت به حبس موضوع ماده 612 قانون مجازات
اسلامي نيز قابل رسيدگي در ديوان عالي كشور بوده و رأي شعبه بيست و هفتم
ديوان عالي كشور كه با اين نظر مطابقت دارد صحيح و قانوني تشخيص ميگردد.»
« اين رأي طبق ماده 270 قانون آيين دادرسي دادگاههاي عمومي و
انقلاب در امور كيفري در موارد مشابه براي دادگاهها و شعب ديوان عالي كشور
لازمالاتباع ميباشد.
رأی شماره 697 ـ 24/11/1385 وحدت رویه هیأت عمومی
« قطع نظر از اینکه به موجب رأی شماره 76/3 ـ هـ ـ 10/10/1376 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری مرجع صالح به اعتراضات موضوع قانون تعیین تکلیف اراضی اختلافی اجرای قانون حفاظت و بهرهبرداری از جنگلها و مراتع ـ فارغ از محل وقوع اراضی مربوطه ـ هیأت موضوع ماده واحده قانون تعیین تکلیف اراضی اختلافی موضوع اجرای ماده 56 قانون جنگلها و مراتع شناخته شده و به موجب قسمت اخیر ماده 20 قانون دیوان عدالت اداری رأی اکثریت هیأت عمومی دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع مربوطه منجمله هیأت موضوع ماده واحده فوقالذکر در موارد مشابه لازمالاتباع است، اساساً با لحاظ تبصره2 و اطلاق و عموم تبصره5 ماده واحده فوقالذکر از تاریخ تصویب آن ماده واحده کلیه قوانین و مقرّرات و آییننامههای مغایر با این قانون لغو و تنها مرجع رسیدگی به شکایات مربوط به اجرای ماده 56 قانون جنگلها و مراتع و اصلاحیههای آن هیأت موضوع این قانون خواهدبود، بنا به مراتب رأی شمارة 513 ـ 26/8/1383 شعبه 38 دیوان عالی کشور که با این نظر مطابقت دارد از نظر اکثریت قاطع اعضاء هیأت عمومی دیوان عالی کشور صحیح تشخیص و مورد تأیید است.
این رأی بر طبق ماده 270 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاهها در موارد مشابه لازمالاتباع است».
( به نقل از http://rc.majlis.ir)
اصلاحيه رأي وحدت رويه شماره 697 ديوان عالي كشور شماره5719/هـ
بازگشت به نامه شماره4689/هـ مورخ 9/12/1385 دستور فرمائيد،
رأي وحدت رويه منتشره در روزنامه رسمي شماره 18073 ـ 23/12/1385 به شرح
ذيل اصلاح گردد:
صفحه سوم، ستون دوم، سطر 56، انتهاي سطر، كلمه (آن) به كلمه (اين) تغيير و تصحيح ميگردد.
كارشناس مسؤول قضايي اداره وحدت رويه ديوان عالي كشور ـ جلالينسب
رأي وحدت رويه 696 هيأت عمومي ديوان عالي كشور شماره رديف: 81/8
رأي شماره: 696 ـ 14/9/1385
تعريف تعزيرات شرعي در تبصره يك ماده 2 قانون آيين دادرسي
دادگاههاي عمومي و انقلاب در امور كيفري مصوب سال 1378 مندرج است و مطابق
ماده 17 قانون مجازات اسلامي كيفرهاي بازدارنده، تأديب يا عقوبتي است كه
از طرف حكومت به منظور حفظ نظم و مراعات مصلحت اجتماع مقرر ميگردد. نظر به
اينكه قانونگذار انتقال مال غير را با علم به اينكه مال غير است، در حكم
كلاهبرداري و مشمول مجازات آن دانسته و اقدام به اين امر نيز ماهيتاً از
مصاديق اكل مال به باطل به شمار ميآيد كه شرعاً حرام محسوب گرديده، لذا به
نظر اكثريت اعضاي هيأت عمومي ديوان عالي كشور بزه انتقال مال غير موضوعاً
از شمول مقررات ماده 173 قانون مرقوم خارج است و رأي شعبه سوم دادگاه
تجديدنظر استان گلستان صحيح و قانوني تشخيص ميگردد.
اين رأي طبق ماده 270 قانون آيين دادرسي دادگاههاي عمومي و
انقلاب در موارد مشابه براي شعب ديوان عالي كشور و دادگاهها لازمالاتباع
است.
اصلاحيه
رأي وحدت رويه شماره696 ـ 14/9/1385 هيأت عمومي ديوانعالي كشور منتشره در
شماره 18033 ـ 2/11/1385 روزنامه رسمي كشور شماره5664/هـ
مديرعامل محترم روزنامه رسمي كشور
بازگشت به نامه شماره 5647/هـ ـ 13/10/1385، دستور فرماييد
نسبت به اصلاح گزارش رأي وحدت رويه 696 ـ 14/9/1385 (رديف 81/8) به ترتيب
ذيل اقدام فرمايند.
عبارت: « و جلب نظر دادستان محترم كل كشور كه ذيلاً منعكس
ميشود، به صدور رأي منتهي گرديد.» را در سطر اول، پاراگراف ششم، صفحه دوم
به جاي عبارت « مبني بر»، طبق نمونة پيوست، چاپ و منتشر گردد.
كارشناس مسؤول قضايي اداره وحدت رويه ديوان عالي كشور ـ جلالي نسب
رأي وحدت رويه شماره 695 -7/9/1385 ديوان عالي كشور
رديف: 85/33
رأي شماره: 694 ـ 9/8/1385
رأي وحدت رويه هيأت عمومي ديوان عالي كشور
نظر به اينكه به موجب قانون اصلاح قانون تشكيل دادگاههاي عمومي
و انقلاب مصوب28/7/1381 و ماده10 آئيننامه اصلاحي قانون مذكور، اختيار
دادستان كه از او سلب شده بود، مجدداً به وي اعطاء شده و دستور ضبط وثيقه
يا وجهالكفاله يا وجهالاالتزام نيز حسب رأي وحدت رويه قضايي679 ـ1384 از
وظايف دادستان تشخيص دادهشده و در ماده 3 اصلاحي قانون مرقوم، در موارد
متعدد به صلاحيت دادگاه عمومي در رسيدگي به اعتراضات معموله نسبت به
تصميمات دادسرا تصريح گرديده و مطابق اصول كلي و روح حاكم بر آيين دادرسي
كيفري، تصميمات دادسراي در دادگاهي كه آن دادسرا در معيت آن انجام وظيفه
مينمايد قابلاعتراض ميباشد و چون در حالحاضر به اعتبار تشكيل دادسراهاي
عمومي و انقلاب در سراسر كشور ديگر دستور ضبط وثيقه از ناحيه رئيس حوزه
قضائي صادر نميگردد، لذا به نظر اكثريت اعضاي هيأت عمومي ديوان عالي كشور،
رأي شعبه سوم دادگاه تجديدنظر استان خوزستان مبني بر صلاحيت دادگاه عمومي
در رسيدگي به اعتراض نسبت به دستور ضبط وثيقه توسط دادستان، صحيح و منطبق
با موازين قانوني تشخيص ميگردد.
اين رأي طبق ماده 270 قانون آيين دادرسي دادگاههاي عمومي و انقلاب در امور كيفري، در موارد مشابه براي شعب ديوان عالي كشور و دادگاهها لازمالاتباع ميباشد.
اصلاحيه رأي وحدت رويه شماره 694 ـ 9/8/1385 منتشره در روزنامه رسمي به شماره 18009 ـ 2/10/1385
اصلاحيه
رأي وحدت رويه شماره 694 ـ 9/8/1385 منتشره در روزنامه رسمي به شماره 18009 ـ 2/10/1385 به شرح ذيل اصلاح ميگردد: الف: در بند يكم پاراگراف اول در سطر آخر بعد از عبارت به شرح
كلمه « ذيل» اضافه ميگردد و در پاراگراف دوم كلاسه پرونده به شماره
85/7/76 صحيح ميباشد.
ب: در متن رأي وحدت رويه، سطر سوم بعد از عبارت وجهالكفاله يا
كلمه « وجهالالتزام» و در سطر هفتم بعد از عبارت دادرسي كيفري، تصميمات
كلمه « دادسرا» صحيح ميباشد.
روزنامه رسمي كشور
رأي وحدت رويه شماره 693 ديوان عالي كشور
رأي وحدت رويه شماره 693-9/8/1385 ديوان عالي كشور رأي وحدت رويه شماره 693-9/8/1385 ديوان عالي كشور عناوين شكايات ادارة منابع طبيعي در پرونده هاي كلاسه 84/65/76/83 شعب 28 و 41 ديوان عالي كشور، موضوع گزارش شماره 51/56/2/852/140 مورخه 30/5/1385 عبارت است از رفع تجاوز از اراضي ملي شده، كه چون با استنباط از ماده 56 قانون حفاظت و بهره برداري از جنگلها با ماده واحده قانون تعيين تكليف اراضي اختلافي موضوع اجراي آن مصوب 22/6/1367 آراء مختلف صادره نشده است. لذا به نظر اكثريت اعضاي هيأت عمومي ديوان عالي كشور گزارش مذكور غيرقابل طرح تشخيص مي گردد.
(http://www.mazbar.org به نقل از)
شماره ردیف: 80/16 رأی شماره: 692 ـ 18/7/1385 رأی وحدت رویه هیأت عمومی دیوان عالی کشور
بموجب تبصره3 ماده1 قانون آموزش مداوم جامعه پزشکی کشور مصوب 12/2/1375 مجلس شورای اسلامی کلیه شاغلان حرفههای وابسته پزشکی که بنحوی دارای مؤسسه یا دفتر کار هستند و خدماتی مانند ساخت عینک طبی ارائه مینمایند و کلیه مشمولان قانون مربوط به مقررات امور پزشکی و داروئی و مواد خوردنی و آشامیدنی موظف به شرکت در دورههای خاص آموزش مداوم هستند و صدور و تجدید مجوز کار آنها منوط به ارائه گواهی شرکت در این دوره است بنابراین بر حسب مفاد تبصره مزبور تصدی به امر ساخت عینک طبی محتاجالیه داشتن پروانه کار از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است و رأی شعبه دهم دادگاه تجدیدنظر استان کرمانشاه به نظر اکثریت قریب به اتفاق اعضای هیأت عمومی وحدت رویه قضایی دیوان عالی کشور در حدی که با این نظر مطابقت داشته باشد صحیح و قانونی تشخیص میگردد. این رأی براساس ماده270 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاهها لازمالاتباع است.
( به نقل از http://rc.majlis.ir)
ردیف: 83/5 رأی شماره: 691 ـ 11/7/1385 رأی وحدت رویه هیأت عمومی دیوان عالی کشور
با توجه به ماده442 قانون مجازات اسلامی که مقرر داشته: « دیه شکستن استخوان هر عضوی که برای آن عضو دیه معینی است خمس آن میباشد...» بنابراین چنانچه دو استخوان از یک عضو نیز شکسته شود برای هر استخوان طبق ماده مذکور بایستی دیه جداگانه تعیین شود علیهذا به نظر اکثریت اعضاء هیأت عمومی وحدت رویه دیوان عالی کشور رأی شعبه چهارم دادگاه تجدیدنظر استان همدان که با این نظر منطبق است قانونی تشخیص و مورد تأیید است. این رأی باستناد ماده 270 از قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاههای عمومي لازمالاتباع خواهدبود.
شماره رديف: 85/11
رأي شماره: 690 ـ 3/5/1385
رأي وحدت رويه هيأت عمومي ديوان عالي كشور
با توجه به بند «ن» از ماده 3 قانون اصلاح قانون تشكيل
دادگاههاي عمومي و انقلاب مصوّب 28/7/1381 قرار منع تعقيب صادره از بازپرسي
به تقاضاي شاكي خصوصي قابل اعتراض در دادگاه صالحه بوده و نظر دادگاه در
اين مورد قطعي و غيرقابل تجديدنظر است، عليهذا به نظر اكثريت قريب به اتفاق
اعضاء هيأت عمومي وحدت رويه ديوان عالي كشور، رأي شعبه شانزدهم دادگاه
تجديدنظر استان تهران كه با اين نظر منطبق است قانوني تشخيص و مورد تأييد
است.
اين رأي به استناد ماده 270 قانون آيين دادرسي دادگاههاي عمومي و
انقلاب در امور كيفري در موارد مشابه براي شعب ديوان عالي كشور و دادگاهها
لازمالاتباع خواهد بود.
شماره رديف: 85/18
رأي شماره: 689 ـ 20/4/1385
رأي وحدت رويه هيأت عمومي ديوان عالي كشور (كيفري)
طبق قوانين مصوب، صلاحيت دادگاهها در امور كيفري از حيث رسيدگي
تابع نوع مجازات و ميزان آن است، بنابراين رسيدگي به تجديدنظرخواهي شاكي
در مورد اتهام متهم بهارتكاب قتل عمد، با توجه به نوع مجازات آن در صلاحيت
ديوان عالي كشور است و رسيدگي به اعتراض معترض نسبت به آراء قطعي با شعب
تشخيص ديوان عالي كشور ميباشد. عليهذا تا زمانيكه رأيي قطعيت حاصل نكرده،
شعب تشخيص صالح به رسيدگي نخواهندبود، حال چنانچه به درخواست تجديدنظر در
مرجع غيرصالح رسيدگي ولي اعتراض فوقالعاده نسبت به آن به شعبه تشخيص محول
شده باشد، به اين لحاظ كه يك مرحله از رسيدگي در مرجع صالح انجام نگرفته و
رأي مرجع فاقد صلاحيت قانوني نيز بلااثر ميباشد، اعاده پرونده جهت طرح در
مرجع واجد صلاحيت صحيح و منطبق با قانون است.
بنابه مراتب به نظر اكثريت اعضاي هيأت عمومي، رأي شعبه چهل و
دوم ديوان عالي كشور صحيح و قانوني تشخيص و به استناد ماده 270 قانون آيين
دادرسي دادگاههاي عمومي و انقلاب در امور كيفري در موارد مشابه براي شعب
ديوان عالي كشور و دادگاهها لازمالاتباع ميباشد.
رديف: 83/22
رأي شماره: 688 ـ 23/3/1385
رأي وحدت رويه هيأت عمومي ديوان عالي كشور (حقوقي)
نظر به اينكه چك با وصف فقدان طبع تجاري، از جهت اقامه دعوي
توجهاً به ماده 314 قانون تجارت، مشمول قواعد مربوط به بروات، موضوع بند 8
ماده2 قانون تجارت است و از اين منظر به لحاظ صلاحيت از مصاديق قسمت فراز
ماده 13 قانون آييندادرسي دادگاههاي عمومي و انقلاب در امور مدني به شمار
ميرود. نظر باينكه در همان حال، محل صدور چك در وجه ثالث، با تكيه بر
تركيب « محال عليه» در ماده310 قانون تجارت نوعي حواله محسوب است كه قواعد
ماده 724 قانون مدني حاكم بر آن ميباشد، و از اين نظر با توجه به مبلغ
مقيد در آن جزء اموال منقول بوده و همچنان مصداقي از ماده13 مسبوقالـذكر
ميتوانـد باشد، بيترديد دارنده چك ميتواند تخيـيراً به دادگاه محل وقوع
عقد يا قرارداد يعني محل صدور چك، يا به دادگاه محل انجام تعهد، يعني محل
استقرار بانك محال عليه و يا با عنايت به قاعده عمومي صلاحيت نسبي موضوع
ماده11 قانون آييندادرسي دادگاههاي عمومي و انقلاب در امور مدني براي
اقامه دعوي به دادگاه محل اقامت خوانده مراجعه كند. با وصف مراتب رجوع
دارنده چك به هر يك از دادگاههاي ياد شده توجهاً به ماده 26 قانون
آييندادرسي دادگاههاي عمومي و انقلاب براي آن دادگاه در رسيدگي به دعوا
ايجاد صلاحيت خواهد كرد. در نتيجه اكثريت اعضاء هيأت عمومي وحدت رويه ديوان
عالي كشور رأي شعبه 17 ديوان عالي كشور را كه متضمن اين معني است صحيح و
قانوني تشخيص داده است و اين رأي باستناد ماده 270 قانون آيين دادرسي
دادگاههاي عمومي و انقلاب در امور كيفري براي شعب ديوان عالي كشور و
دادگاهها لازمالاتباع است.
رديف: 85/6
رأي شماره: 687 ـ 2/3/1385
رأي وحدت رويه هيأت عمومي ديوان عالي كشور (كيفري)
برابر تبصره ماده 220 قانون آيين دادرسي دادگاههاي عمومي و
انقلاب در امور كيفري مصوب 22/1/1378 به كليه جرائم اشخاص بالغ كمتر از
هجده سال تمام در دادگاه اطفال طبق مقررات عمومي رسيدگي ميشود و مطابق
تبصره يك ماده 20 قانون اصلاح قانون تشكيل دادگاههاي عمومي و انقلاب مصوب
21/7/1381 رسيدگي به جرائم مستوجب قصاص عضو يا قصاص نفس يا اعدام يا رجم يا
صلب و يا حبس ابد و نيز جرائم مطبوعاتي و سياسي، در دادگاه تجديدنظر استان
كه در اين مورد دادگاه كيفري استان ناميده ميشود، بعمل ميآيد و بموجب
اين تبصره، رسيدگي بدوي به جرائم مذكور در اين قانون، با توجه به اهميت
آنها از نظر شدت مجازات و لزوم اعمال دقت بيشتر از حيث آثار اجتماعي، از
صلاحيت عام و كلي دادگاه اطفال كه با يك نفر قاضي اداره ميشود به طور ضمني
منتزع گرديده و در صلاحيت انحصاري دادگاه كيفري استان كه غالباً از پنج
نفر قاضي تشكيل مييابد قرار داده شدهاست. بنا به مراتب فوق، به نظر
اكثريت اعضاي هيأت عمومي ديوان عالي كشور، صلاحيت كلي دادگاههاي اطفال در
رسيدگي به تمامي جرائم اشخاص بالغ كمتر از هجده سال تمام، با تصويب تبصره
ماده 20 قانون اصلاح قانون تشكيل دادگاههاي عمومي و انقلاب مصوب 1381،
منحصراً در رسيدگي به جرائم مذكور در اين تبصره، مستثني گرديدهاست و رأي
شعبه بيستم ديوان عالي كشور در حدي كه با اين نظر انطباق دارد صحيح و
قانوني تشخيص ميگردد. اين رأي وفق ماده 270 قانون تشكيل دادگاههاي عمومي و
انقلاب در امور كيفري، در موارد مشابه براي كليه دادگاهها و شعب ديوان
عالي كشور لازمالاتباع ميباشد.
اصلاحيه راي وحدت رويه شماره 687 ـ2/3/1385 هيأت عمومي ديوان عالي كشور مندرج در روزنامه رسمي شماره 17865 ـ 7/4/1385 شماره 5504/هـ
شماره 687 ـ2/3/1385 هيأت عمومي ديوان عالي كشور مندرج در روزنامه رسمي شماره 17865 ـ 7/4/1385 شماره 5504/هـ
1ـ در صفحه دوّم ذيل بند دوّم جمله (جناب آقاي حسينعلي نيري
معاون قضائي ديوانعالي كشور) بعنوان ارائهكننده گزارش به هيأت عمومي الحاق
ميگردد.
2ـ در صفحه سوم جمله «به اتفاق آراء« به «اكثريت آراء» تغيير و اصلاح ميگردد.
كارشناس مسئول قضائي وحدت رويه ديوان عالي كشورـ جلالينسب
توضيح ضروري روزنامه رسمي كشور:
اصلاحيه عنوان موضوعي رأي وحدت رويه شماره 687 مورخ 2/3/1385
در صفحه دوّم روزنامه رسمي شماره 17871 مورخ 15/4/1385 درج و منتشر گرديده
است.
رديف: 85/3
رأي شماره: 686 ـ 5/2/1385
رأي وحدت رويه هيأت عمومي ديوان عالي كشور (كيفري)
به موجب تبصره 1 ماده 20 قانون اصلاح قانون تشكيل
دادگاههاي عمومي و انقلاب، رسيدگي به جرائمي كه مجازات آنها قصاص عضو يا
قصاص نفس يا اعدام ... باشد در صلاحيت محاكم كيفري استان است و برطبق مواد
219 و 220 قانون آيين دادرسي دادگاههاي عمومي و انقلاب در امور كيفري به
كليه جرائم اشخاص بالغ كمتر از 18 سال تمام در دادگاه اطفال رسيدگي ميشود،
كه رسيدگي در هر دو دادگاه رسيدگي بدوي است و مرجع تجديدنظر آراء صادره از
دادگاه اطفال كه مجازات آنها قصاص نفس يا اعدام .... باشد ديوان عالي كشور
است نه دادگاه كيفري استان. بنابراين مورد از شمول ماده 30 قانون تشكيل دادگاههاي عمومي و انقلاب
در امور مدني خارج است و در صورت حدوث اختلاف بين دادگاه اطفال مستقر در
حوزه قضايي يك استان و دادگاه كيفري همان استان، مرجع حل اختلاف ديوان عالي
كشور ميباشد.
بنابمراتب رأي شعبه 16 ديوان عالي كشور كه با اين نظر
انطباق دارد بنظر اكثريت اعضاء هيأت عمومي ديوان عالي كشور قانوني تشخيص
ميشود.
اين رأي مستنداً به ماده 270 قانون تشكيل دادگاههاي عمومي و
انقلاب در امور كيفري براي شعب ديوان عالي كشور و دادگاهها در موارد مشابه
لازمالاتباع ميباشد.
ردیف: 83/16
رأی شماره: 685 ـ 23/12/1384
رأی وحدت رویه هیأت عمومی دیوان عالی کشور (کیفری)
اعمال ارتکابی متهمان در مورد تخریب منابع طبیعی و محیط زیست به منظور تصرف با ماده 690 قانون مجازات اسلامی و در مورد قطع اشجار با ماده 42 قانون حفاظت و بهرهبرداری از جنگلها و مراتع منطبق است زیرا: هریک از اعمال ارتکابی واجد جنبة جزایی خاص بوده و از مصادیق ماده47 قانون مجازات
اسلامی و تعدد مادی جرم، محسوب میگردد. علیهذا به نظر اکثریت اعضای هیأت عمومی وحدت رویه قضائی دیوان عالی کشور رأی شعبه یازدهم دادگاه تجدیدنظر استان کرمانشاه که با این نظر انطباق دارد صحیح و قانونی تشخیص میگردد.
این رأی طبق ماده270 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری، در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاهها لازمالاتباع است.
( به نقل از http://rc.majlis.ir)
رأي شماره684ـ4/11/1384 وحدت رويه هيأت عمومي
بموجب قانون مجازات مرتكبين قاچاق، هركس در مورد مالي كه موضوع
درآمد دولت باشد مرتكب قاچاق شود قابل تعقيب جزائي است، ليكن چنانچه عمل
ارتكابي مرتكب واجد جنبه تجاري نبوده و كالاي مكشوفه برحسب عرف از نظر
مقدار در حدود مصرف شخصي باشد و در مبادي ورودي كشور كشف نشود و امثال و
نظائر آن در بازار بحد وفور در دسترس عموم باشد و مرتكب عالم به قاچاق
بودن كالا نباشد، مورد فاقد جنبه جزائي است. بنابراين رأي شعبه ششم دادگاه
تجديدنظر استان اصفهان كه با اين نظر منطبق است بنظر اكثريت اعضاء هيأت
عمومي ديوان عالي كشور صحيح و قانوني تشخيص ميگردد.
اين رأي مطابق ماده 270 قانون آيين دادرسي دادگاههاي عمومي و
انقلاب در امور كيفري در موارد مشابه براي دادگاهها و شعب ديوان عالي كشور
لازمالاتباع است.
رأي وحدت رويه شماره 683 مورخ 13/10/1384 هيأت عمومي ديوانعالي كشور راجع به پرداخت ارش بعنوان ديه
رديف : 80/23
رأي شماره :683-13/10/1384
رأي وحدت رويه هيأت عمومي ديوان عالي كشور (كيفري)
بر طبق ماده 367 قانون مجازات اسلامي مصوب 1370 هر جنايتي كه بر عضو
كسي وارد شود و شرعاً مقدار خاصي به عنوان ديه براي آن تعيين نشده باشد
جاني بايد ارش بپردازد و در فصول مختلف باب نهم قانون مرقوم، مربوط به ديه
اعضاء ، ارش (ديه غيرمقدر) به عنوان مجازات قانوني مكرراً مورد عنايت
قانونگذار واقع شده و در ماده 474 اين قانون نيز مترادف با ديه ذكر گرديده
است لذا به نظر اكثريت اعضاي هيأت عمومي وحدت رويه قضائي ديوان عالي كشور
در مواردي كه جمع صدمات وارده بر اناث، ناشي از سبب واحد بوده و مجموع ديه
مقدر و ارش زايد بر ثلث ديه كامل مرد مسلمان گردد در احتساب آن مقررات ماده
301 قانون مجازات اسلامي ملاك عمل خواهد بود و رأي شعبه هشتم دادگاه
تجديدنظر استان آذربايجان غربي در حدي كه با اين مظر موافقت دارد صحيح و
منطبق با موازين قانوني تشخيص ميگردد.
اين رأي برابر ماده 270 قانون آيين دادرسي دادگاههاي عمومي و انقلاب
در امور كيفري، در موارد مشابه براي دادگاهها و شعب ديوان عالي كشور
لازمالاتباع است.
رأی وحدت رویه هیأت عمومی دیوان عالی کشور به شماره 682 مورخ 6/10/1384 راجع به اصل 49 قانون اساسی
رأی وحدت رویه هیأت عمومی دیوان عالی کشور ( کیفری )
بموجب بند 6 ماده 5 قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب ، رسیدگی به
دعاوی مربوط به اصل 49 قانون اساسی از جمله ثروت های ناشی از ربا، در
صلاحیت دادگاه انقلاب می باشد . و برطبق ماده 595 قانون مجازات اسلامی رسیدگی به جرم رباخواری در
صلاحیت محاکم عمومی است . بنا به مراتب رأی شعبه 27 دیوان عالی کشورکه
برهمین اساس صدور یافته به نظر اکثریت اعضاء هیأت عمومی دیوان عالی کشور
منطبق با قانون تشخیص می شود .
این رأی به استناد ماده 270 قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب در
امور کیفری برای شعبه دیوان عالی کشور و دادگاهها لازم الاتباع است .
منبع :http://www.ghavanin.ir